അരവണപ്പായസം

അരവണപ്പായസം ഉണ്ണുമ്പൊഴെന്നും

അടിയന്റെ ഓർമ്മയിൽ ഒരു പേര്

നേരിനും നേരാമെൻ ഉണ്ണികുമാരന്റെ

ആരാമമമവിടുത്തെ ഊര്, ആ

ഊരിന്റെ പേരല്ലോ ചെറിയനാട്

പടനിലത്തണയുന്ന പാദങ്ങളൊഴുകുന്നു

പശ്ചിമവീഥിയിലൂടെ

ആ വഴിതീരുമ്പോൾ മിഴികളിൽ തെളിയുന്നു

മുക്തിതൻ പടിതൊട്ടു മുന്നേ

ആ പടിയിൽ നിന്നും ഈ പരബ്രഹ്മത്തിൻ

നേർവഴികാണുന്നു, പിന്നെ

ഈശ്വരനെന്നൊരാ ശാശ്വതസത്യത്തിൻ

സന്നിധി ചേരുന്നു

മനസ്സിൻ മറനീക്കി മനുഷ്യനായ് മാറുമ്പോൾ

അറിയുന്നു നാം സ്നേഹം

സ്നേഹമായീടുമാ ബാലസുബ്രഹ്മണ്യ

സേവയല്ലോ സൗഭാഗ്യം

ആവഴിപോകുന്ന കുളിർകാറ്റുപോലും

ആധിക്കൊരൗഷധമല്ലോ

ആരൂപമൊരുനോക്കു കാണാതെ ജീവിത

സാഫല്യം കൈവരുമോ